Сънувах сън.
Някой беше починал и аз бях на погребението му. Имаше много хора, целите в черно. Не ми се искаше да поглеждам лицата им. Знаех какво ще открия там - дълбоката черна болка и безсилие заради нещо, което не можеш да промениш.
Слушах гласа на попа и гледах обувките на хората до мен. Те бяха черни като смъртта.
Една обувка обаче беше различна. Черна като другите. Излъскана като другите. Но върху нея имаше нещо кръгло, мокро и блестящо.
Това беше сълза.
И тази сълза беше събрала в себе си цялото черно на днешния ден.
Сънувах сън.
Сънувах ли?
1 коментар:
минорно...сън ли беше?
Публикуване на коментар